Αλήθεια, δεν έχετε βαρεθεί;

 Χωρίς να μας προκαλεί καμιά έκπληξη, είδαμε να επανέρχεται στην επιφάνεια ένα πολύ αγαπημένο και προσφιλές θέμα των ντόπιων δημοσιογράφων. Ένα θέμα χιλιοσυζητημένο, που όσο δεν κουράζει αυτούς να το ξεθάβουν, άλλο τόσο δε θα κουράζει εμάς να απαντάμε οπως πρέπει!
 Εχθές, λοιπόν, είδε το φως της δημοσιότητας ένα άρθρο στην ιστοσελίδα της εφημερίδας "Η Ροδιακή" που μιλούσε πάλι για συνενώσεις, συμφωνίες κυρίων και πράσσειν άλογα.
Κάθε καλοκαίρι, λοιπόν, η ίδια ιστορία. Θαρρείς πως είναι μια χιλιοπαιγμένη κασέτα που απλά την επαναλαμβάνουν αέναα. Και να τα "άρθρα" και να οι "δήθεν σκέψεις". Και το αποκορύφωμα; για το καλό λέει του δωδεκανησιακού ποδοσφαίρου...
 Τους ξέρουμε έναν προς έναν πλέον! Έχουμε καταλάβει το σκεπτικό τους. Και δυστυχώς γι αυτούς, έχουμε καταλάβει ότι δεν κόπτονται και ιδιαίτερα για το κοινό καλό, όπως διατυμπανίζουν. Μονάχα για το προσωπικό τους όφελος, όπως έπρατταν πάντα, εκτελώντας εκ του ασφαλούς διατεταγμένες... υπηρεσίες.
 Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί δε η χρονική στιγμή που επιλέγεται κάθε χρονιά να δημοσιευτούν οι "σκέψεις", οι "προτάσεις" και οι τόσο πρωτότυπες ιδέες τους, που απευθύνονται λέει στους υγιώς σκεπτόμενους φιλάθλους... Αλήθεια πόσο ρατσιστικό είναι από μέρους τους να διαχωρίζονται οι φίλαθλοι σε υγιώς σκεπτόμενους και μη;
Άραγε πέρσι τέτοια εποχή δεν προέκυπτε η ανάγκη για συνένωση και... κοινό καλό; Αλλά τι λέω... Με δύο εξασφαλισμένες ανόδους πριν καν ξεκινήσουν τα πρωταθλήματα και με τη Ρόδο στο τοπικό, σίγουρα όχι!
 Είναι θλιβερό να θεωρούν πως με τα γνωστά τερτίπια τους θα βγάλουν από τη μέση τη Ρόδο. Και οι τόσες και τόσες φορές που έχουν παταγωδώς αποτύχει θα έπρεπε να είχαν πείσει και τον πλέον δύσπιστο από δαύτους.
 Οι θεωρίες σας περί κοινού καλού μάς αφήνουν παγερά αδιάφορους! Η Ρόδος πάντα θα είναι εκεί να σας χαλάει τα σχέδια και τις ονειρώξεις σας!
 Όσο πιο νωρίς το καταλάβετε, τόσο πιο ήσυχα θα είναι τα καλοκαίρια σας!
Βάλτε το καλά στο μυαλό σας και αφήστε τη Ρόδο έξω από πονηρά σχέδια, είτε δικά σας είτε των εντολοδόχων σας. Εκτρώματα του παρελθόντος και του μέλλοντος, όπως διάφοροι ονειρεύονται, θα μας βρουν απέναντί τους με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο!

Όταν ομάδα και κόσμος γίνονται ένα!

 Μόνο τα τυπικά απομένουν, πλέον, ώστε η Ρόδος να στεφθεί και μαθηματικά πρωταθλήτρια της φετινής Α' Κατηγορίας, σφραγίζοντας έτσι την επιστροφή της στις εθνικές κατηγορίες, μετά από μία αρκετά ψυχοφθόρα χρονιά απουσίας. Η Ρόδος πέρασε σαν σίφουνας από τα Μαριτσά, σκόρπισε με το εμφατικό 0-6 τον τοπικό Ηρακλή και έβαλε τέλος στα όποια σενάρια και στις υποθέσεις που τριγυρνούσαν στο μυαλό ορισμένων.

Το αγωνιστικό κομμάτι: 
 Λίγα είναι αυτά που μπορούν να ειπωθούν σχετικά με το αγωνιστικό σκέλος του παιχνιδιού. Η Ρόδος μπήκε στο χορτάρι με το μαχαίρι στα δόντια και σφυροκοπούσε ανελέητα, στις πολλές ευκαιρίες που της δόθηκαν. Οι ποδοσφαιριστές των πρασίνων γνώριζαν πως με το αποτέλεσμα του πρώτου ματς (όπου αν και έπαιξαν πολύ καλά, υπέστησαν την πρώτη και μοναδική φετινή τους ήττα), είχαν αδικήσει πρωτίστως τους εαυτούς τους. Ήταν αποφασισμένοι, λοιπόν, να μην πέσουν για δεύτερη φορά θύματα αυτού του άτυπου, αλλά πάντα καίριου νόμου του ποδοσφαίρου. Και αυτή η αποφασιστικότητα των Ελαφιών, ενισχυμένη από τον κόσμο τους, φαινόταν σε κάθε πτυχή του παιχνιδιού τους. Φαινόταν στη διάθεσή τους να παίξουν ποδόσφαιρο σε έναν άσχημο αγωνιστικό χώρο, φαινόταν στο πάθος τους, στη δύναμη και τον τσαμπουκά με τον οποίο έμπαιναν σε κάθε φάση. Φαινόταν πρώτα απ' όλα στα μάτια τους! Η Ρόδος δεν έδωσε το παραμικρό δικαίωμα να αμφισβητηθεί. Απέδειξε ότι δεν έχει τίποτα κοινό με τις υπόλοιπες ομάδες της κατηγορίας, απέδειξε ότι δίκαια φεύγει από μια κατηγορία που, όσο κλισέ κι αν ακούγεται, είναι πολύ μικρή για να τη χωρέσει.

Η παρουσία της Κακιάς Σκάλας: 
 Σε ένα τέτοιο παιχνίδι, δε θα ήταν δυνατόν να λείπουν οι οργανωμένοι οπαδοί της Ρόδου. Η Κακιά Σκάλα δημιούργησε μια ατμόσφαιρα φανταστική, σε όλη τη διάρκεια του ματς. Αυτός ο κόσμος που έχει περάσει τόσα και τόσα, που έχει ταλαιπωρηθεί όσο λίγοι. Που έχει χρόνια να ζήσει μια στιγμή χαράς. Που έχει δει παράγκες να οργιάζουν στις πλάτες της ομάδας του. Που έβλεπε, πέρσι, τις σκοτεινές δυνάμεις του ποδοσφαίρου να υποβιβάζουν τη Ρόδο και δε μπορούσε να κάνει τίποτα για να το σταματήσει. Που μέχρι τις τελευταίες μέρες του Ιουλίου δεν ήξερε αν και σε ποια κατηγορία θα κατέβει η ομάδα. Αυτός ο κόσμος, λοιπόν, ήταν εκεί και δε σταμάτησε στιγμή να τραγουδάει! Πιστός σε ένα ακόμα ραντεβού, δίπλα στο Ελάφι, δίπλα στους παίχτες. Και να είστε σίγουροι ότι αυτό εκτιμήθηκε. Όχι μόνο από τους εχθρούς της ομάδας, αυτοί είναι ούτως ή άλλως λίγοι και αδιάφοροι. Εκτιμήθηκε από αυτούς που πάλεψαν, ώστε η ομάδα να φύγει άμεσα από τα τοπικά. Εκτιμήθηκε από τους ποδοσφαιριστές, από τον προπονητή, από το τεχνικό επιτελείο. Από τα παιδιά που, κατά τη διάρκεια του ματς, έστρεφαν το βλέμμα τους στην κερκίδα και την χειροκροτούσαν. Από όλους αυτούς που, στο τέλος της αναμέτρησης, έσπευσαν στη γωνία που κάθονταν οι οπαδοί της Ρόδου για να πανηγυρίσουν μαζί τους. Να γίνουν ένα. Σαν μια σωστή οικογένεια! Και αν όλα αυτά συνδυαστούν με τη σαββατιάτικη νίκη του εφηβικού τμήματος της Ρόδου, κόντρα στον συμπολίτη Διαγόρα, καταλαβαίνει κανείς ότι το Σαββατοκύριακο που πέρασε ήταν ιδανικό για τον κάθε οπαδό της Ρόδου.

Τα συγκινητικά μηνύματα των Καντιμοίρη και Γεωργίου:
 Όπως είπαμε, οι ποδοσφαιριστές της Ρόδου ένιωσαν τον κόσμο δίπλα τους. Πήραν δύναμη από τον παλμό της κερκίδας. Πράγμα που φάνηκε τόσο στους πανηγυρισμούς τους, όσο και από τα μηνύματα των ίδιων, μετά το τέλος του ματς. Ξεχώρισαν οι τοποθετήσεις δύο ποδοσφαιριστών, του αρχηγού Σταμάτη Καντιμοίρη και του Άκη Γεωργίου, οι οποίοι άκουσαν αμφότεροι το όνομά τους ρυθμικά από την κερκίδα. Αναλυτικά το μήνυμα του αρχηγού:
“Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά και εκ μέρους των ποδοσφαιριστών τους φιλάθλους της οικογένειας της Ρόδου, εκφράζοντας τα συναισθήματα μου για την σημερινή επιτυχία της ομάδας μας. Το αποδείξατε σήμερα προσφέροντας μας δύναμη και ψυχή για την ΝΊΚΗ! Ήσασταν η πνοή μας.
Υ.Γ.: Και να γνωρίζετε κάτι. … Μου μύρισε, κάτι από τα παλιά…!!!
Ο Αρχηγός σας….
Σταμάτης Καντιμοίρης”
Σε ανάλογο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Άκης Γεωργίου, του οποίου το μήνυμα στα σόσιαλ μίντια ήταν το εξής:
“Μας δώσατε μια σελίδα της ιστορίας σας..
Περήφανοι που φανήκαμε αντάξιοι να την γεμίσουμε με τα ονόματά μας, τον ιδρώτα μας και την προσπάθεια μας!
Εμείς περαστικοί, η ιστορία είναι αυτή που μένει!
Vamos!”
Πρόκειται, αναμφίβολα, για μηνύματα που καταδεικνύουν το πολύ όμορφο κλίμα που επικρατεί στην ομάδα το τελευταίο διάστημα.

Η επόμενη μέρα: 
 Μπορεί η υπόθεση τίτλος να έχει εκ των πραγμάτων κριθεί, ωστόσο, η χρονιά για τη Ρόδο έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της. Στο πρωτάθλημα απομένουν ακόμα 8 αγωνιστικές, ενώ βάρος αναμένεται να δοθεί και στο κύπελλο, όπου η Ρόδος, εάν ξεπεράσει το εμπόδιο της Α.Ε.Ρ.Α. την επόμενη εβδομάδα, έχει πολλές πιθανότητες να πετύχει στην επόμενη φάση μία από τις τρεις ομάδες του νησιού που αγωνίζονται στη μεγαλύτερη κατηγορία. Ασφαλώς, το μυαλό όλων τρέχει στην επόμενη χρονιά και τη συμμετοχή στο νέο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής κατηγορίας, ωστόσο το παιχνίδι του προσεχούς Σαββατοκύριακου με την Α.Ε. Κατταβιάς προσγειώνει απότομα τους ανθρώπους του πράσινου στρατόπεδου.

Με τα μάτια προσηλωμένα στο αυτονόητο!

 Κάτι παραπάνω από μια εβδομάδα έχει περάσει από την έναρξη της προετοιμασίας της ομάδας, και όλοι στο στρατόπεδο της Ρόδου δείχνουν απόλυτα προσηλωμένοι στον ένα και μοναδικό στόχο που συνοδεύει τη φετινή χρονιά. Ποιος είναι αυτός; Μα φυσικά η κατάκτηση του τίτλου της Α' Κατηγορίας και η άμεση επιστροφή στα εθνικά πρωταθλήματα της χώρας.
 Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται τόσο από τις μεταγραφικές κινήσεις της ομάδας, όσο και από την ένταση και τη συχνότητα των προπονήσεων. Ο Σάκης Δέδες δεν αφήνει μέρα να περάσει χαμένη, και μέσω των διπλών προπονήσεων δείχνει πως στοχεύει τόσο στην βελτίωση της φυσικής κατάστασης των ποδοσφαιριστών, όσο και στο τακτικό κομμάτι και δέσιμο του συνόλου. Όσον αφορά στις κινήσεις ενίσχυσης του έμψυχου δυναμικού, αυτές έχουν φτάσει στον αριθμό των δέκα. Μια ολόκληρη ομάδα, δηλαδή, αν αναλογιστεί κανείς πως οι μόνοι, από την περσινή χρονιά, που θα συνεχίσουν να φορούν και φέτος τη μπλούζα με το Ελάφι στο στήθος είναι οι Ροδίτες Σταμάτης Καντιμοίρης, Φρανς Ιμεραλιλάι και Άκης Καμπούρης. Αναλυτικά, στα πράσινα έχουν ντυθεί μέχρι τώρα οι Μιχάλης Κεφάλας, Εμιλιάνο Ράντζα (τερματοφύλακες), Βασίλης Κρητικός (κεντρικός αμυντικός), Τάσος Κιοσέογλου, Μιχάλης Μόσχος, Ηλίας Τριχάκης, Αντώνης Ρίκκα (μεσοεπιθετικοί) και Θανάσης Μπίσσα, Λούις Φερνάντο Κόστα, Σταύρος Τσουλάκος (επιθετικοί). Πρόκειται για ένα κράμα έμπειρων και νέων παιχτών, οι οποίοι έχουν παραστάσεις από πρωταθλήματα ανώτερης κατηγορίας. Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα παιδιά από την Ακαδημία, τα οποία δοκιμάζονται αυτή την περίοδο από τον προπονητή και όσα πείσουν θα στελεχώσουν το ρόστερ της νέας χρονιάς. Αυτό που διατυμπανίζεται από τους ανθρώπους της ομάδας είναι ο σκοπός να δημιουργηθεί ένα σύνολο, που θα διατηρηθεί σε βάθος χρόνου και θα έχει την ποιότητα να πρωταγωνιστήσει και σε μεγαλύτερη κατηγορία. Μια πολιτική που είναι σωστή, είχε λείψει από την ομάδα τα περασμένα χρόνια, και την οποία αναμένουμε να δούμε και στην πράξη.
 Πέρα από τις κινήσεις της διοίκησης, το μπαλάκι πέφτει πλέον και στον κόσμο της ομάδας και του νησιού κατ' επέκταση, ο οποίος πρέπει για άλλη μια φορά να βρεθεί στο πλευρό των Ελαφιών και να τα βοηθήσει με την παρουσία του. Η χρονιά μόνο εύκολη δεν αναμένεται και η συσπείρωση είναι απαραίτητη, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος που έχει τεθεί.

Υ.Γ. 1: Ας γνωρίζουν ορισμένοι "γνώστες" του αθλήματος πως τα υποτιμητικά σχόλια σε βάρος της μεγαλύτερης ομάδας της Δωδεκανήσου, η οποία λόγω συγκυριών, τους έκανε τη χάρη να πέσει στο επίπεδό τους, όχι μόνο δεν τιμάνε τους ίδιους, αλλά πεισμώνουν όλο και περισσότερο τους ανθρώπους της Ρόδου. 

Υ.Γ. 2: Η διάθεση των εισιτηρίων διαρκείας ενόψει της νέας χρονιάς έχει ξεκινήσει. Για πληροφορίες και αγορά καλέστε στο 6942090780

Υ.Γ. 3 και σημαντικότερο: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΑΦΑΡΑ ΜΑΣ!!!


 Τα μεταγραφικά αποκτήματα της ομάδας:

Ηλίας Τριχάκης

Μιχάλης Κεφάλας

Αντώνης Ρίκκα

Τάσος Κιοσέογλου

Σταύρος Τσουλάκος

Βασίλης Κρητικός

Μιχάλης Μόσχος

Φερνάντο Κόστα

Θανάσης Μπίσσα

Είναι καιρός να πάρουμε το Ελάφι στις πλάτες μας!

 Ενάμιση περίπου μήνα μετά από εκείνο το μαρτυρικό απόγευμα της 1ης Απριλίου, τα πράγματα για την αγαπημένη μας ομάδα δείχνουν πιο μαύρα από ποτέ, με το μέλλον να προδιαγράφεται δυστυχώς αβέβαιο. Σήμερα η διοίκηση της Ρόδου ανακοίνωσε έκτακτη Γενική Συνέλευση, η οποία θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Παρασκευή (15/6), στις 18:00, στην αίθουσα του ξενοδοχείου Semiramis. Μια Γενική Συνέλευση, η οποία εν πολλοίς θα κρίνει και το μέλλον του Συλλόγου μας. Το κατά πόσο είναι επιτακτική η ανάγκη να δηλώσει ο κόσμος της Ρόδου μαζικά παρών στη Συνέλευση αυτή, είναι περιττό να το αναφέρουμε. Η Ρόδος βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, ενώ βρίσκεται και εν αναμονή της απόφασης της 29ης Ιουνίου, η οποία θα καθορίσει την κατηγορία στην οποία θα αγωνίζονται τα Ελάφια την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Όπως είναι φυσικό, για να έχει αντίκρυσμα μια πιθανή θετική έκβαση αυτής της υπόθεσης, είναι απαραίτητη και μια δυνατή ομάδα, με ένα δυνατό διοικητικό σχήμα από πίσω της. Σε κάθε άλλη περίπτωση, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να γίνονται συζητήσεις για το θέμα της κατηγορίας. Παράλληλα, η Ρόδος βρίσκεται στον απόηχο μιας πραγματικά εξοντωτικής και ανεκδιήγητης τιμωρίας τόσο του ίδιου του Συλλόγου, όσο και του Τεχνικού Διευθυντή της ομάδας κ. Σάκη Ναλμπάντη, τη στιγμή που στις μεγάλες κατηγορίες του ελληνικού ποδοσφαίρου βλέπουμε τόσα και τόσα έκτροπα είτε να μένουν ατιμώρητα είτε να τιμωρούνται με... ποινές χάδια.
 Επιστρέφοντας στο κεντρικό θέμα, αυτό της Γενικής Συνέλευσης, επαναλαμβάνουμε την ανάγκη να βρεθεί ο κόσμος του νησιού στο πλευρό του Ελαφιού μας. Όχι για επικήδειους, όχι για κροκοδείλια δάκρυα, όχι για καταλογισμό ευθυνών, όχι για λόγια του αέρα. Ο πολυπαθής και πραγματικά ταλαιπωρημένος κόσμος αυτής της ομάδας έχει χορτάσει από λόγια και υποσχέσεις. Πλέον, το μόνο που χρειάζεται είναι να δει πράξεις, ουσιαστικές και με νόημα. Όσοι, λοιπόν, έχουμε κάποια στιγμή της ζωής μας χαρεί για τις επιτυχίες της ομάδας αυτής, όσοι έχουμε πανηγυρίσει, όσοι έχουμε κάνει ταξίδια ώρες αμέτρητες για τη Ρόδο, οφείλουμε την Παρασκευή να είμαστε εκεί. Όσοι έχουμε στεναχωρηθεί με τις άσχημες στιγμές της, όσοι έχουμε πονέσει και κλάψει για την ομάδα, όσοι έχουμε νιώσει ότι έχουμε υποστεί αδικίες, οφείλουμε την Παρασκευή να είμαστε εκεί. Γιατί οφείλουμε να πάρουμε το Ελάφι στις πλάτες μας. Για πόσο; Για όσο χρειαστεί! Μέχρι να έχει τη δύναμη να σταθεί και πάλι στα πόδια του. Μέχρι να αρχίσει να καλπάζει περήφανα και πάλι. Και να είστε σίγουροι πως αυτό αργά ή γρήγορα θα γίνει. Είναι καιρός, πια, να σταματήσουμε να βάζουμε τρικλοποδιές στην ομάδα που διατεινόμαστε πως αγαπάμε, στην ομάδα που -ουκ ολίγες φορές- έχει κάνει περήφανη τη Ρόδο και τα Δωδεκάνησα. Είναι καιρός να δείξουμε έμπρακτα την αγάπη μας και τη στήριξή μας. Παρασκευή, λοιπόν, και ώρα 18:00, στο Semiramis. Οφείλουμε να είμαστε εκεί!

Ως πότε η βλακεία θα παραμένει ατιμώρητη;

 Ως πότε; Ως πότε θα συνεχίζουν οι γνωστοί-άγνωστοι να βανδαλίζουν και ύστερα να σουλατσάρουν ανενόχλητοι; Ως πότε θα υπερηφανεύονται ορισμένοι για τις πράξεις τους; Ως πότε θα συνεχίσουν άπαντες να εθελοτυφλούν; Ως πότε η βλακεία θα παραμένει ατιμώρητη; Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που αποφασίζουν κάποιοι να εκφράσουν με ανάλογο τρόπο τις... καλλιτεχνικές τους ανησυχίες. Τελευταίο θύμα τους ήταν ο τοίχος και η πινακίδα στα αποδυτήρια της Ρόδου, στην είσοδο του βοηθητικού σταδίου. Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός, εξάλλου, από εκείνο το βράδυ, παραμονή του ντέρμπι της Ρόδου με τον Διαγόρα, όταν και αποφάσισαν να παρέμβουν και στα γραφεία των Ακαδημιών(!!!) της ομάδας. Και τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά! Μια απλή βόλτα στο κέντρο της πόλης είναι αρκετή για να πείσει ακόμα και τους πλέον δύσπιστους. Είναι καιρός να ενδιαφερθούν οι αρμόδιοι για την εικόνα της δημοτικής περιουσίας του νησιού μας. Εκτός κι αν πρέπει να θεωρούνται αισθητικά ευχάριστες και ηθικά αποδεκτές οι γνωστές παρεμβάσεις. Μένει, λοιπόν, να δούμε για πόσο θα συνεχίσει να κοσμείται, από το ιδιαίτερο αυτό έργο τέχνης, ο τοίχος ενός κτηρίου που -υπενθυμίζουμε- έχει πρόσφατα χαρακτηριστεί ως "μνημείο" από το Υπουργείο Πολιτισμού.